گرچه نور خورشید در حالت طبیعی اثرات مفیدی برای فرد دارد، از جمله: آرامش و کاهش اظطراب، ساختن ویتامین D، محافظت از سرما و ... اما اشعه ماوراء بنفش خورشید اثرات ثابت شده ای بر روی افزایش انواعی از سرطانهای پوست، تسریع و تشدید پیری پوست و بد تر شدن برخی از بیماری های پوستی دارد.
به موادی که بتوانند از نفوذ UV ( اشعه ماوراء بنفش) به قسمتهای عمقی پوست ( اپیدرم و درم) جلوگیری کنند محافظ یا ضد آفتاب می گویند. مکانیسم اثر این مواد جذب و یا انعکاس اشعه UV می باشد. موادی که باعث انعکاس اشعه UV می شوند موسوم به ضد آفتاب های فیزیکی مثل زینک اکسید بوده و موثرترین ضد آفتابهاست. اما به دلیل خاصیت چرب کنندگی ، بو و جذب کردن گرد و غبار کمتر مورد استعمال قرارمی گیرد. به گروه دوم ضد آفتابهای شیمیایی گویند. که سه نمونه معروف آنها ترکیبات Benzophenone و PABA و cinnamate است .
ضد آفتابها دو نوع هستند:
ترکیبات ضد آفتاب بر اساس قدرت محافظتی شان درجه بندی می شوند و برای این منظور واحدی بنام SPF Sun Protection Factor دارند. طول مدت اثر یک ضد آفتاب بستگی به قدرت آن (SPF) و نوع پوست شخص مصرف کننده دارد و از حاصل ضرب مقدار SPF ضد آفتاب مصرفی در طول مدت لازم برای ایجاد آفتاب سوختگی در شخص بدست می آید. برای مثال در فردی که در حالت عادی پس از 10 دقیقه تابش نور خورشید ، آفتاب سوختگی بروز می کند طول مدت اثر یک ضدآفتاب با قدرت SPF برابر 10 ، حدود 100 دقیقه خواهد بود. اما قویترین ضد آفتابها هم باید پس از حداکثر 2 ساعت تجدید شوند. پس باید از ضد آفتابهایی استفاده کنیم که حداقل SPF آنها 15 باشد.
در شرایط زیر میزان تابش اشعه به پوست بیشتر است ( پس استفاده از ضد آفتاب ضروریست ):
در زمان استفاده از ضد آفتابها به این نکات دقت کنید:
دو نکته: اول : تابش نور خورشید به مدت 15 دقیقه در روز به دستها و صورت یا بدن ، برای تولید مقادیر کافی vit Dفعال ، کافی است. دوم : استفاده از ضد آفتاب به معنی ایمنی 100% در مقابل اشعه ماوراء بنفش نبوده و حتماً می بایست با استفاده از پوششهایی مثل کلاه و سایه بان و یا چتر از پوست محافظت بیشتری کرد. [ سه شنبه 88/4/16 ] [ 10:17 صبح ] [ علیرضا بیابانی ]
|
||
[ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |