.

تحرک بدنی و ورزش موقعیتی را برای زنان به وجود می آورد که در آن شرایط آنها از مشکلات زندگی دور می شوند و در فاصله هایی متناوب و کوتاه فرصتی پیدا میکنند تا تجارب شاد و خوشایندی را بدست آورند.از نظر آماری نسبت به تفاوت جنسی زنان و مردان و بیماریهای روانی آنها بسیار چشمگیرتر است و زنان بستری در بیمارستانهای روانی بسیار بیشتر از مردان هستند در حالی که ارتباط میان جنسیت و وضعیت روانی کاملا معکوس گزارش شده است.به ظاهر زن بودن خود عاملی در ابتلا به بیماری روانی محسوب میشود و شانس بستری شدن زنان را دو برابر مردان نشان میدهد.وضعیت تاهل نیز بر میزان پذیرش در بیمارستانهای روانی تاثیر معناداری دارد و نسبت پذیرش زنان مجرد آمار پایین تری را نشان میدهد ولی تاهل زنان را کمتر از مردان محافظت میکند.در مشکلات اجتماعی و انحرافهایی نظیر جنایت،سرقت،مصرف مواد مخدر،بد رفتاری و حتی خود کشی تعداد مردان بیشتر از زنان است در حالی که ممکن است قاعدگی باعث بروز مشکلات هیجانی و روحی شود،اما ازدواج نقش و موفقیت اجتماعی یک زن را بیشتر از یک مرد تغییر میدهد.مادر شدن،احتمال رها کردن دایمی یا موقتی شغل و نقل مکان جغرافیایی ممکن است در ایجاد ناراحتی روانی اینگونه زنان،سهم بسیار مهمی داشته باشد.زنان تنها زمانی که ازدواج میکنند نسبت به ابتلا بیماری روانی آسیب پذیر تر از مردان میشوند.ازدواج ناموفق و موقعیت ناراحت کننده پس از آن برای زنان بسیار خطرناک است.خطر افسردگی در زنان به خصوص تحصیل کرده متاهل و بدون شغل،بیشتر از مردان است.تحرک بدنی،با افزایش احساس برانگیختگی کمک میکند تا سطح اعهتماد به نفس زنان میزان چشمگیری افزایش پیدا کند.تجارب مثبت به منزله یک منبع درونی کنترل نابسامانی های روانی،به گسترش بهداشت روانی زنان کمک میکند.ورزش موقعیتی را برای زنان به وجود می آورد که با راهسازی انرژی و مسیریابی مجدد،کاهش خستگی روانی و افزایش آمادگی جسمانی،شادابی عمیق تری را تجربه کند.